Ik ben Dion van Alem (1983), geboren in en opgegroeid in en rond Nijmegen. Ik ben de zoon van een onderwijzeres en een journalist. Taal en nieuwsgierigheid heb ik dus van huis uit meegekregen.

Verslaggeving

Wat betreft verslaggeving heb ik mijn eigen visie en werkwijze, die zo komt me wel eens ter ore, op een positieve manier opvalt. Ik werk vanuit de gedachte dat het minst interessante wat er bestaat de mening van de journalist zelf is. De mening van een ander die ik verwerk in mijn werk zijn ook altijd duidelijk een mening van diegene en wordt niet opgeschreven als de waarheid. Het politieke spectrum is breed qua meningen en als ik verslag doe van hete hangijzers, dan is het ook zaak voor mij om zoveel mogelijk van die verschillende meningen mee te nemen. Daarbij wil ik de lezer niet richting een bepaald standpunt sturen, maar zelf laten bepalen wat deze vindt van de meningen die te lezen zijn in mijn artikelen.

Televisie

Ik heb geen bijzondere drang om zelf op televisie te komen. Maar wel om televisie te maken. Documentairemaker worden is mijn ambitie in het leven, met een absolute voorkeur voor reisdocumentaires of in ieder geval onderwerpen in het buitenland. Aan die weg ben ik aan het timmeren bij RN7, waar ik mijn eerste stappen zet als programmamaker. Ik overweeg nog wat ik zou kunnen doen op YouTube. Dat ik daarbij mogelijk voor de camera moet verschijnen neem ik op de koop toe. Het daadwerkelijke filmen is immers niet mijn favoriete onderdeel van de totstandkoming van een film of video.

Radio

Voor RN7 maak ik op het moment radio-items die verband houden met politieke avonden. In het verleden heb ik over een breder scala aan onderwerpen telefonische interviews gedaan, gemonteerd en aangeleverd voor de radio. Radio is voor mij echter meer een noodzakelijk kwaad. Ik begrijp heel goed dat het een integraal onderdeel is van werken voor een omroep, dus zet ik me ervoor in. Maar mijn interesse heeft het medium niet. Ik luister zelf ook niet naar de radio, ook niet naar mezelf als een van mijn items uitgezonden wordt.

Muziek

Vanaf kinds af aan maak ik al muziek. De gitaar is mijn instrument. Vanaf het moment dat ik het kon, ben ik zelf liedjes gaan schrijven. Gedurende mijn schooltijd heb ik met anderen op zolder muziek gemaakt, en op een gegeven moment ben ik als one man band gaan opnemen. Daar ben ik steeds wat meer bedreven in geraakt en het gevolg is een gigantische berg aan liedjes en opnames van wisselende kwaliteit. De laatste jaren werk ik af en toe samen met mijn neef Rogier de Graaf, die op een heel andere manier muziek maakt. Een publiek heb ik nooit gezocht, uit pure onzekerheid en angst voor afwijzing. Je zou kunnen zeggen dat ik mijn eigen grootste fan ben, hoe treurig dat ook klinkt.