Ik ga op bezoek bij oma in de HLS (Heilig Landstichting), zwemmen in de KP (Kraaijenbergse Plassen), eet een HKC (ham-kaas croissant) of smeer krubo (kruidenboter) op een stukje stokbrood. Afkortingen die ik regelmatig gebruik als ik met mensen ben die er bekend mee zijn. Voor hen is het niet verwarrend, omdat er maar één gangbare betekenis aan kleeft. Werk je in de zorg, dan lijkt afkorten een dagelijkse bezigheid en moet je goed op de hoogte zijn om te weten in welke situatie een afkorting het ene betekent, en in welke het andere.
Ik zie voor mij een enorme tabel met afkortingen, en mijn oog valt op KZ. KZ moet streng gecontroleerd worden. Kraamzorg, kinderziekenhuis of krankzinnige? PA. Zes betekenissen. TC. Acht betekenissen. Mevrouw, maakt u bij de balie een afspraak voor een TC? Vervolgens zit mevrouw thuis te wachten op een telefonisch consult, en de arts staat in de startblokken om een tubacoagulatie uit te voeren, bij wijze van spreken. En B. Gewoon B. Vijf betekenissen. Een zorgverlener moet weten wat er bedoeld wordt, de naïeveling staat met de oren te klapperen.
Waarom gebruiken we eigenlijk afkortingen? Zijn we te lui om dingen volledig uit te spreken of op te schrijven? Hebben we altijd haast? Ik denk aan alles wat fout kan gaan als op het moment suprême iemand de afkorting niet begrijpt of verkeerd interpreteert, en wat voor gevolgen haast dan kan hebben. Begrijp me niet verkeerd: ik oordeel niet, want ik ben zelf vaak ook te lui of ongeduldig om hele zinnen te WhatsAppen. Ik heb bij mijn vrouw een aantal nuttige afkortingen geïntroduceerd om efficiënt en snel te kunnen communiceren. U krijgt er twee cadeau van me, ter versoepeling van uw leven: ahgi is ‘als het goed is’, omw is ‘on my way; onderweg naar huis/afgesproken plek’. De laatste gebruiken we dagelijks.
De aanleiding voor het onderwerp van dit blog is het van kracht worden van nieuwe VIR’s. Niet de Verwijsindex Risicojongeren of de Voorschrift Informatiebeveiliging Rijksdienst, zelfs niet Very Important Russian, maar de Vereiste Instellingsrichtlijnen. Mijn oren klapperen al terwijl ik het hier opschrijf. Ik zie soms vraagtekens als ik een vacaturetekst lees waar afkortingen in staan. Ik heb er maanden over gedaan om erachter te komen dat StaVaZa staat voor ‘stand van zaken’. Het is duidelijk dat het voor iedereen beter is als ik niet in de zorg ga werken. Ik hou het wel bij een kantoorbaan, een niet al te volle madiwodo (Surinaamse term voor agenda, u mag de grap zelf maken), en een biertje op de VrijMiBo. T.d.v.b. (tot de volgende blog)!
